Augustin Vermer

sicrijheu e walon, medcén di s' mestî
(Redjiblé di Auguste Vermer)

Augustin Vermer (e walon Gustin Vermer) a skepyî a Biarin li 10 di djulete 1817 ey î a morou li 28 di may 1907.

Augustin Vermer
Augustin Vermer eviè 1900
Skepiaedje10 di djulete 1817, Biarin
Moirt28 di may 1907, Biarin
Activitésscrijheu

Riprins dins l' grosse antolodjeye da Piron (flotchreçmint, sol no di Auguste Vermer).

Il a scrît eto e francès.

Di s' mestî, il esteut medcén d' viyaedje.

Ouve e walon

candjî

I scrijha des arimés e walon : des fåves di djåzantès biesses, des tchansons et des couyonådes. Il ont stî eplaidîs å cmince dins l' BSLLW

Adonpwis, rashonnés a Casterman (Tornè) e 1881 sol titraedje : «Poésies du Docteur Vermer». L' ouve est replaideye pa l' editeu Wesmael-Charlier a Nameur e 1905. Pu co on côp dins on cayé walon e 1967 (l° 2).

Sipepiaedje di l' ouve

candjî

Les deus pus cnoxhowes paskeyes sont surmint «Li comunisse» la k' on pere fåminwès djåze e walon avou s' fi ki rvént d' Paris et ki lyi respon e francès. Ci-cial disfind l' comunisse, et l' pere lyi mostere ki ça n' pout roter.

Adonpwis, ene tchanson «s:les mizeres do medcén», la k' i raconte li veye d' on medcén d' campagne dins des pôves payis (parume l' Årdene, après l' aiwe di Smwès) e 19inme sieke. Todi dins l' minme trepådje, l' arimé «s:Li wachotaedje»" est eto foirt kinoxhou.

Gn a eto tot ene rîlêye d' arimés contes, avou tchaeke côp, on plaijhant toumaedje di toele. I ndè profite po mostrer les dujhances di s' tins, u discrire des persounaedjes tipikes. Metans :

  • Li båbe do capucin (so les missions dins les viyaedjes)
  • Li pûnicion do leu
  • Li toûtrale (so les dinner d' curés)
  • Li woeyaedje des moirts
  • Li curé malåde
  • Li vea et l' efant (skepiaedje d' èn efant)
  • Li tiesse do ptit Djezus (viye djonne feye ki s' vout maryî)

Come di djusse, Gustin Vemer a cpôtyî l' pene po ratourner les fåves da Lafontinne come :

  • Li cok d' awousse et l' froumoujhe
  • Li leu et l' ciwagne
  • Li gurnouye et l' boû
  • Li coirbå et li rnåd

Corwaitaedje

candjî

Dabôrd ki les fåves da Gustin Vermer e francès ni sont ki «oniesmint halif halof» (Maurice Piron[1], ses paskeyes e walon fijhît d' lu onk des meyeus scrijheus di s’ tins. [2]

Si Vermer djåze si bén des ptitès djins, c’ est k’ i les cnoxhe, k’ i les comprind, et k’ i les inme, minme si, sovint, il est ene miete mocåd. Mins l’ mocreye est tote tene et sins calinreye. I reye di leus couyonådes et d’ leu bonasté, mins i n’ fåt nén greter lon dzo les mots po trover l’ umanisse.

Houte di çoula, ses scrijhaedjes, contes, fåves, tchansons, sont-st on vicant temoennaedje so çou k’ esteut l’ vicåreye e l’ Fåmene å mitan do dijh-nouvinme sieke. Prindans po egzimpe "li comunisse" et nos sårans çou les djins del campagne pinsît des novelès idêyes. [3]

Alére

candjî

Hårdêyes difoûtrinnes

candjî

Sourdants & pî-notes

candjî
  1. Antolodjeye da Piron, p. 169.
  2. Jean-Pierre Dumont dins Li Rantoele l° 45 (bontins 2008).
  3. Jean-Pierre Dumont, come cial ådzeu.