Lén

plante ahivêye po ses grinnes (k' on ndè fwait d' l' ôle) et po s' filasse

Po des linwincieusès racsegnes sol mot "lén", alez s' vey sol Wiccionaire

Li lén[1], c' est ene plante ahivêye po ses grinnes (grinnes di lén), stoirdowes po fé d' l' ôle di lén, et s' filasse.

fleur (e-n on corti, e moes d' may)

Sincieus no d' l' indje : Linum usitatissimum

Mins gn a des ôtès sôres di lén.

Discrijhaedje

candjî

Li fleur, blanke u bleuwe, a cénk gros petales.

Ele toûne a makete, k' on pout cscheure et ôre wachoter les grinnes divins.

Les grinnes sont foirt pitite (eneviè les ôtes dinrêyes a semer) et schipnut foû des mwins.

Coûtivaedje do lén

candjî
 
semaedje al mwin, avou les doets foirt piçants, et l' îpe ås 25 dints po rcatchî (Rûsseye, diviè 1910)

Il est discrît spepieuzmint, avou toplin des fråzes e walon d' ancyins ahiveus, dins on studia da Jean-Jacques Gaziaux (C41, riprins dins C56).

Semaedje

candjî

 

Uzaedjes

candjî

Li grinne di lén…

L' ôle di lén…

Li tortea d' lén…

Les anås d' lén…

Li filasse di lén…

Ele rivént åjheymint ezès djårdéns, la k' elle dene ene bele fleur e moes d' djun, djulete.

Pî-note

candjî
  1. Disk' asteure, rifondou «lin», mins metou al kestion sol Wiccionaire.