Robert Vanorlé
Robert Vanorlé a skepyî e 1924 ey a morou e 2003.
C' esteut on scrijheu e walon do Roman Payis.
Il esteut spoté, e s' payis, li Grond mon Vanole.[1]
Il est rprins dins l' antolodjeye «Scrire», et les deus antolodjeyes Gaziaux («Nos campagnes» & «Vey voltî»).
Di s' mestî, il est prof di francès mon les Flaminds. Il a scrît eto on live e francès.[2]
Ouve pol walon
candjîAveut fwait ene teze di romanes so Élessene et ene inkete sol walon do hamtea do Devôr.
Il intra ddja dins les Romans Scrijheus e 1973.
A cmincî a scrire e walon diviè 1975. Ene ramexhnêye di ses scrijhaedjes fourit publiyeye dins les Cahiers Wallons (e-n on limero a pårt, li ci d' may 1977).
Dins les anêyes 1980, i va scrire sacwantès pîces di teyåte so des tinmes do moumint, et eto des sketchs bastis so des ratourneures walones.
Dins «Les Cahiers d'Hélécine» (ene pitite gazete ki c' est lu k' askepia), i scrijha trinte pitits powinmes po trinte moxhons, dins on livret lomé «Trinte moxhons po nos efants » (1991).[4]
Egzimpe di powinme
candjî- Li tcherdonî
- Pôve pitit tcherdonî
- Ribôré d' tertos
- N' est rén, dit-st i l' Bon Diu
- Dins mes pots,
- Dj' a co
- Del coleur di trop.
- Vos n' åroz rén pierdou.
- Di tos les moxhons k' i gn a
- Serè vos l' pus bea.[5]
Hårdêye difoûtrinne
candjîVos trouvroz des racsegnes so les ouves da Robert Vanorlé, u les ouves zeles-minmes, so Wikisourd e walon.
Sourdants
candjî- ↑ Cayés walons 5/1977
- ↑ L'invisible chemin, 1972.
- ↑ Antolodjeye Nos campagnes, p. 116.
- ↑ L° 21, Ed. Goyers, Hélécine
- ↑ Trinte moxhons po nos-èfonts, Les Cahiers d'Hélécine, come cial ådzeu, p. 55.