Påke

Pol discramiaedje des årtikes avou l' mot « Påke », loukîz cial.

Påke, c' est ene fiesse des Crustins ki rmimbere li moirt (li djoû do Bon Vénrdi) eyet li ravicaedje (li dimegne di Påke) da Djezus-Cri, sorlon les scrijhaedjes des Evandjîles.

Cocognes, colorêyes avou del sope di pelakes d' agnons.

Påke toume e moes d' måss u e moes d' avri, a l' assulon del lune.

Termene di Påke

Les fiesses di Påke atakèt avou l' peneuse samwinne, li djoû del floreye Påke.

C' esteut ene ocåzion dins l' vî vî tins, po les noveas crustins intrer dins li rlidjon tot alant l' prumî côp al comunion, did la, li ratourneure "fé ses Påkes.

Les fiesses di Påke sont houte al Serêye Påke, li dimegne d' après Påke.

Les fiesses di Påke a divnou eto ene fiesse des efants, (et minme des djonneas) ki rçuvèt des cocognes (oûs d' Påke) des clotches k' estént evoye a Rome (sapinse leus parints). Gn a eto li cok ki pond des oûs cûts deurs, u li lapén d' Påke ki vént apoirter des oûs (Måmdey).

Påke mon les djwifs et les muzulmans

Les Muzulmans, ki creyèt sifwaitmint a Djezus-Cri, ni fiestixhèt nén Påke, ca i n' croeynut nén k' il a morou so ene croes (i dijhnut k' il a monté direk å cir, et kel ci k' esteut crucifyî, c' esteut èn ôte).

Les Djwifs ont-st ene fiesse di Påke da zels, ki Djezu-Cri fiestixha divant d' mori, et ki s' no a stî rprins e latén pa les crustins d' Rome po fé l' mot "Påke".

Påke dins l' cronolodjeye et l' meteyo

El Walonreye, cwand gn a pont d' nive a Noyé, on croet k' i gn årè a Påke, et årvierdimint. Insi, gn a des spots ki dijhnut :

Vert Noyé, blanke Påke; blanc Noyé, vete Påke.

Cwand k'on magne les boûketes a l' ouxh, on magne les cocognes el coulêye.

Hårdêye difoûtrinne

• Li pådje di Påke so l' Aberteke
• Do trevén d' Påke (Bernard Louis, avou l' accint d' après Nameur).