Aimé Quernol, c' est l' no d' pene d' on scrijheu d' romans e francès d' Walonreye.

(diviè 1946)

Di s' vraiy no, i s' loméve Léon Marique (Aimé Quernol, c' est l' anagrame di s' no). Il a skepyî a Velinne-so-Sambe li 25 di djulete 1886 ey a morou li 1î d' djulete 1950.

Il a scrît :

  • "Toussaint de chez Dadite", Office de publicité, Brussele (1937)
  • "Babette" (1939)
  • "Lambert-d'au-Moulin" (1941), avou toplin des arimés e walon ki l' ero a l' zine di scrire so tot et so rén.
  • "Sabine" (1945)
  • "Alexis Canon" (1946)
  • "Lisa" (1950)
  • "Coucou mon parrain" (eplaidî après s' moirt e 1976)

Dins "Tossint d' mon Dadite", i raconte l' ovraedje des bricteus a Votem.

Il esteut SLLW-î (moussî e 1945).

Di s' mestî, il esteut medcén.

Tecnike di racontaedje

candjî

I fwait todi raconter li spoûle d' èn efant, ki rwaite les måleurs des ptitès djins tot fjhant des analisses pa des côps droles. C' est çoula ki mowe li lijheu.

Lambert då Molén

candjî

Dins "Lambert då Molén", li mwaisse persounaedje ni djåze k' avou des arimés scrîts e walon. Et pu, si fé toirt a lu-minme, al fén do roman.

Pôve vî Mitchote
Ki rote
Ki trote
Et ki halcote
Di håre, so s' beye a maclote
Et d' hote
Dispoy les båyes k' a-st e s' canote
Disk' a s' pantalon ås flibotes
Ki brogne si trawé solé.[1]

Alére

candjî

Martine Willems, Aimé Quernol, divins Wallonnes, 4/2000.

Sourdants & pî-notes

candjî
  1. p. 55.