L' ivier[1], c' est l' dierinne såjhon d' l' anêye, li pus froede. I cmince li 21 di decimbe, et-z esse houte li 20 di måss (e l' Dimeye-Bole Bijhrece).

Moes d' ivier

candjî

Les moes ki sont so l' ivier, c' est l' fén do moes d' decimbe, cwand l' waeyén-tins a leyî ouve, li moes d' djanvî, di fevrî et li cminçmint do moes d' måss, la kel bontins atake.

Sacwants grands moumints di l' ivier

candjî

el nateure

candjî

dins les cinses

candjî
  • les biesses sont rintrêyes dins les ståves.

dins l' societé

candjî

dins li rlidjon crustinne

candjî
 

L' ivier et l' reschandixhaedje del Daegne

candjî

E l' Walonreye, i shonne ki les iviers estént pus froeds å cmince do 20inme sieke k' a s' difén.

Eredjistrumints djåzant d' l' ivier

candjî
Dispiertaedje d' on ptit gamén e l' ivier
Eredjistrumint Tecse do cåzaedje
(Årdene, anêyes 1960)
Bén li djournêye d’ on gamén di m’-n ådje, ça comince todi å matén cwand on rexhe do lét. Et cwand c’ esteut l’ Noyé, li prumî cayet k’ on fjheut, c’ esteut d’ waitî on pô l’ tins k’ i fjheut. Don, dji m’ levéve, dji m’ abiyive vitmint et dj’ aléve vey… båker al vite. Et bén sovint, on n’ veyeut nén foû del vite, pask’ i gn a veut pont d’ tchåfaedje, et c’ esteut edjalé. Li cwårea esteut tot… flori – åy, tot djusse. On s’ meteut l’ nez conte li vite, on shofléve on pô, pu ça s’ (disgadjive)… ça rlignive, cwè. Pu on aveut on ptit rond come ene pîce di deus uros, et pu on waitive : « a ! enute, i nive. » Et pu : « a ! i fwait setch ! ». Et pu c’ est tot.

Et pu, on dusvaléve al coujhene.[2]

Hårdêyes difoûtrinnes

candjî

Sourdants & pî-notes

candjî
 
Commons
I gn a so les cmons Wikipedia des imådjes ou fitchîs son a vey avou Ivier .
  1. Po les diferins prononçaedjes e walon loukîz el notule A.L.W. 3. 103 ey el mape 3. 34 (p. 191).
  2. raconté pa Pascal Baijot ås scoles di Bive, Li Rantoele 102, esté 2022.