Flamind d' Brussele
pårler tîxhon del coxhe braibançone (nén on flamind, miersipepieuzmint) djåzé a Brussele (mancî lingaedje), diferin do "francès d' Brussele" u "Francès Beulemens"
Li flamind d' Brussele (insi lomé pa ses cåzeus et rcwereus: Brussels vloms[1][2]), pus spepieuzmint tîxhwès braibançon (insi ricnoxhou dins l' Decret Valmy Féaux[3]), c' est on lingaedje coinrece djåzé a Brussele, del famile des pårlers braibançons tîxhons.
C' est don on matrasse tîxhon, avou l' francès come lingaedje rawetrece.
Li flamind d' Brussele a stî rmaxhî å francès ey ene miete å walon po dner li francès d' Brussele (francès Beulemans).
Istwere
candjîC' est l' lingaedje istorike del veye di Brussele, k' esteut pår tîxhon-cåzante divant k' ele ni dvegne li mwaisse veye des Bas Payis borguignons.
Scrijheus et rcwereus e flamind d' Brussele
candjîHårdêye difoûtrinne
candjî
Roci, vos ploz schoûter èn eredjistrumint del fåve do vî vî tins «Li bijhe et l' solea» e flamind d' Brussele, adiercî pol Djåzant atlasse éndjolike des lingaedjes di France et d' avår la.
Sourdants
candjî- ↑ Jean-Jacques De Gheyndt, lomaedje riprins dins l' papî Philippe Boula & Lucyin Mahin, «Les parlers romans dans l’atlas sonore des langues et dialectes de Belgique», Bien Dire et Bien Aprandre l° 35, Lîle, 2020, p 87.
- ↑ Mågré ki, linwisticmint, ci n' est nén on pårler flamind (come li wess-flamind et l' ci del Flande levantrece.
- ↑ dizo alomåcion e francès, thiois brabançon)