Djoû des åmes
djoû di rsovnance des moirts, li 2 d' nôvimbe
Li Djoû des åmes[1] (eto, li Djoû des moirts)[2], c' est l' londmwin del Tossint; li 2 d' nôvimbe, dabôrd.
Mwaissès dnêyes
candjîCi n' est nén on fiesse-djoû el Beldjike.
C' est ç' djoû la k' on dvreut aler so l' aite dire ses priyires a ses moirts.
Doûcès creyances
candjîEl Walonreye, e mwintès plaeces (so Smwès, todi), on creyeut k' on n' diveut nén ovrer l' djoû des åmes.
Dins les belès-letes e walon
candjîOn tecse da Gaston Lucy, «Les pépés do vint» rimimbere li doûce creyance k' i n' fåt nén ovrer l' djoû des åmes.
Hårdêye difoûtrinne
candjîTecse Lucy sol djoû des åmes (so l' Aberteke)
Pî-notes
candjî
- ↑ Li walon rprind la li tcherpinte des lingaedjes tîxhons (almand, néyerlandès, lussimbordjwès)
- ↑ L' uzaedje des grandès letes est libe: on pout totsibén ndè mete deus «Djoû des Åmes», «Djoû des Moirts», u pont «djoû des åmes», «djoû des moirts».