Caraco

On caraco ^{aschoûtez lu}, c' esteut on mousmint d' kimere, serant li dzeu do coir, sovint dizo ene cote u on schorsoe avou des lådjès croejhlêyès burtales.

Esplikêyes (accint di l' Årdene nonnrece)

Discrijhaedje et siervaedje

Il esteut fwait d' ene sitofe assez deure et rexhe.

On l' abotnéve pa padvant.

Siervaedje

I sierveut d' coirsaedje po sotni l' pwetrene divant l' arivaedje des sotént-goidje.

Insi, les femes el metént voltî po prusti, po n' awè l' pwetrene disrindjeye tot pindant.

Adonpwis, on a dandjreus dné l' mot a ene bele fene blouze, del minme cogne, avou on ptit volant ki rascovreut l' cotrê. On l' meteut voltî l' dimegne.

Ci bea caraco la pleut esse texhou d' linne, et ofreye ås grandès båsheles po leu sint-Nicolai.

Istwere

Foirt corant e 18inme sieke.

• 
•