Semåjhe (arimés)

Semåjhe (Sèmåhe), c' est ene ramexhnêye d' arimés, sicrîte pa Charles Pholien ey eplaideye e 1953.

C' est ostant des powezeyes ki des tchansons.

L' adrovaedje

L' adrovaedje est di Charles-Henri Derache ki disfind les tecses sicrîts so des tinmes classikes k' i gn a dins l' live. On sint ki ces scrijhaedjes la sont critikés divant les prumirès sayes d' ene powezeye pus imådjrece préjheye pa des Maurice Piron et Albert Maquet):

A l'heure où tel poète en bouton se "lance" comme un dentifrice, épaulé par tel critique dit éminent, j'aime ce poète qui rassemble sans bruit les fleurs de son jardin, sans annoncer qu'il va refaire Antigone. (Di ces trevéns ci, li powete Tibî Meyî, nén co rsouwé padrî les orayes, on (swè-dijhant) rlomé corwaiteu lyi fwait del reclame come si ça sereut on novea dintifrice a-z atchter dins les botikes. C' est po ça ki dj' voe voltî ci powete cial, èn ome sins brut, ki rashonne les fleurs di s' corti sins dire k' il a pixhî Mouze.

On rimea foû do live

Li nute

Å prumî djoû del guere, po disfinde si patreye,

Il a cwité s' viyaedje, si feme et ses efants ;

Po wårder l' liberté so l' tere di s' Walonreye,

Il a stou fé si dvwer disconte les fels Almands.

Tos ces mådits sôdårds — pinsant wangnî l' pårteye —,

On cmoudri nosse Beldjike et tot çou k' nos inmans,

So l' tins k' nosse pôve micoye, victime del comedeye,

Est evoyî bin lon, [come] prijhnî e-n on camp.

Asteure ki ses pôves ouys ni veyèt pus l' loumire,

A cåze des sclats d' ene bombe ki les a mesbrudjî,

C' est l' cour plin d' lai-m'-e-påye k' i rprind l' voye di s' måjhire.

I pleure, [et] s' mågriy[î], lu k' s' a tant rafiyî

Do rvey si mame, si feme et l' sorire di s' niyêye;

I lai goter ses låmes so ses djoyes revolêyes.