Li Påye di Nîmegue fourit sinêye li 10 d' awousse 1678 a Nîmegue (Bas Payis), inte li France eyet les Provinces Uneyes (a ç' moumint la aloyeyes a l' Espagne), po fini li guere di Holande. C' est adon ki les viyaedjes del Walonreye di France (Bote di Djivet) vont divni francès.

I s' adjixha d' ene blanke påye; Louwis 14 rinda Måstrek eyet li principåté d' Orandje, kel France ocupéve dispoy 1672, ey eto leyî les foites-plaeces di Tchålerwè, Binche, Ate, Audenarde eyet Courtrai. Come compinsåcion, li France riçuva del Sipagne li Franke Conteye, l' Artwès, Lonwi, Fribourg-en-Brisgau, les foites-plaeces flamindes di Cassel, Bayeu, Ypres, Werwick eyet Warneton, avou Cambrai, Bouchain, Condé-so-Escô eyet Bavai, e Hinnot. Çoula rinda li frontire inte li France eyet les Bas Payis pus droete eyet avou moens d' inclawes.

Li påye di Nîmegue fourit completêye pa èn ôte traité siné li 5 di fevrî 1679 inte li France, li Suwede eyet l' Impreur, ki fjha li statu quo ante, eyet onk kel France impôza å Daenmåtche e moes d' nôvimbe del minme anêye.

Bibliografeye

candjî
  • Lucien Bély, Les Relations internationales en Europe, XVIIe–XVIIIe siècles, PUF, 1998 (2inme epl.) ISBN 2-13-044355-9
  • Nelly Gissard d'Albissin, Genèse de la frontière franco-belge: les variations des limites septentrionales de 1659 à 1789, Picard, 1970
  • Paul Sonnino, Louis XIV and the Origins of the Dutch War, Cambridge University Press, 2003 (3inme epl.)