Ospice po viyès djins
Èn ospice po viyès djins (on dit eto on hôme ou ene måjhon di rpoize), c' est ene måjhon la k' on plaece les viyès djins ki n' savèt pus viker tot seus, u ki leu famile ni sait pus wårder avou zels.
Motlî
candjîAler a l' ospice si dit "aler ås vîs omes" (pask' å cmince, gn aveut la aprume des omes) u asteure, "aler ås viyès djins"".
Mete ene sakî a l' ospice si dit "plaecî" ene viye djin.
Istwere
candjîEl Beldjike, les prumîs ospices fourît adjinçnés pa l' Estat. Gn aveut les ospices civils et les ospices di l' årmêye.
Les ospices privés vinît après. I n' sont nén po rén. El Walonreye, diviè 2000, i faleut ddja conter di 1000 a 1500 uros par moes.
Djudjmint so l' plaeçaedje des viyès djins
candjîDins l' tuzance di bråmint des djins del Walonreye disk' al fén do 20inme sieke, c' esteut rsintou come ene honte di dveur plaecî ses vîs parints.
Les djins vicant todi pus vîs, et les efants åyant des veyes todi pus foirt kitapêyes, li metaedje a l' ospice des vîs parints a divnou l' uzaedje «normå» e 21inme sieke.
Sicrijhaedjes e walon sol vicaedje dins les ospices
candjîLi veye a l' ospice a cmincî a esse li sudjet d' ouve e walon brint a pårti des anêyes 2000.
Emey des ôtes, citans :