Marixhå
On marixhå, c' esteut èn ome di mestî k' aveut ene foidje, et ferer les tchvås.
Pol djoû d' ouy, on marixhå ni fwait pus ki d' ferer.
Ahesses do marixhå
candjîIstwere
candjîInte les deus gueres, les marixhås fjhént totes sôres di ptits ovraedjes, des fåssès måyes po les tchinnes, des viertires po les ouxhs et les bårires, des plastoks po tni les finiesses, des aneas po tourner les bwès et des crotchets po tos les uzaedjes, come po les schåles di toet.
Ey eto rfé des clitchets, des coplîs d’ tcherowes et minme les toles des forneas å bwès cwand k’ ele estént trawêyes.
Po fé les grossès clames di catoize, di bén dijh milimetes di spexheur, on meteut cwate fiers e feu. On bateut ene ponte et pwis l’ ôte. On tournéve åtoû del poere, todi pus lon, todi pus betchou.[1]
C' esteut eto l' marixhå ki bindléve les rowes di bwès.
Role sociå
candjîC' esteut ene djin foirt ricwerowe dins l' societé des viyaedjes, disk' a 1940. Les djins î aprindént sovint les noveles.
Sourdant
candjî- ↑ Léon Jeunehomme, responda moenné pa Jean-Marie Hurdebise, divins li rvuwe do Ståve des Boûs, l° 8, bontins 2016; e rfondou dins l' Li Rantoele 85, bontins 2018