Li coirbå et li rnåd (fåve)

Li coirbå et li rnåd, c' est ene fåve da Ezope, rindowe foirt kinoxhowe el France paski riscrîte e francès pa Jean de La Fontaine dins s' rilomé live di fåves.

El Walonreye, on l' a dvou aprinde e francès al pitite sicole des ans et des razans å long.

Racourti

On rnåd djereye après on crås stofé k' on coirbå, apîçté so èn åbe, tént dins s' betch.

Li toursiveuse biesse lyi va fé des complimints so s' vwès, po k' i lyi tchante on boket.

L' ôte, ki s' recrestêye, drouve si betch grand å lådje… et lait tchaire li rmodou.

Si vos schoûtez todi les djins,
Troes cwårts do tins,
On vos fote didins.^[1]

Gn a yeu des hopeas d' modêyes e walon, des a pô près pareyes, des ralongueyes et des pastitches.

Li prumî a dandjreus stî François Bailleux, shuvou d' près pa Léon Bernus, pu Jean-Joseph Dehin ^{(a-z aveuri)}.

Copere Coirbå, sol coxhe d' èn åbe rashiou

Tineut e s' betch on crås froumadje

Copere Rinåd, a l' odeur do rmodou

Acourt et l' arinne e s' lingaedje

«Ey! Bondjoû, monsigneur Coirbå

Ki vs estoz don gåy! Ki vo vs la beazet crås!

Verité d' mondju, si vosse ramadje

Ni våt nén vos plomes, c' est damadje

Ca, sins çoula, vs serîz l' cok di tos les oujheas.»

Nosse coirbå, binåjhe et foû d' lu, foice di djoye,

Po fé vey ki s' tchant est parfwait,

Drouve si betch tot å lådje. Pan! Vla l' froumadje evoye!

Li Rnåd l' atrape et dit: «Mi binamé monsieu,

Sepoz ene ôte feye k' on plakeu

Vike des sotreyes do prumî k' el schoûte.

Li lçon våt bén l' froumadje; elle est boune s' elle est coute.»

Li Coirbå, d' èn air tot peneus,

Djura — mins ene gote trop tård – ki måy on nel råreut.

Commons

I gn a so les cmons Wikipedia des imådjes ou fitchîs son a vey avou l' fåve do coirbå et do rnåd .