Jean-Michel Saive
Jean-Michel Saive (e walon, on direut Djihan-Mitchî Saive, et po ses camas, Djan-Mi), spoté e chinwès « Ta Sayfou », çou ki vout dire « el grand Saive », a skepyî a Lidje el 17 di nôvimbe 1969 dins ene famile di pondjisses. Il a don comincî foirt djonne el tenisse di tåve.
Totes ses victweres fwaiynut d’ lu el pus grand pondjisse di tos les tins.
Mins eto onk des meyeus sportifs k’ el Beldjike euxhe conoxhou.[1]
Biyografeye
candjîPo ses 13 ans, i fjheut ddja pårteye des meyeus djouweus bedjes. C’ est insi k’ il a yeu s’ prumire seleccion dins l’ ekipe di Beldjike.
Et radmint, e 1985, i s’ astaléve å dzeu do tenisse di tåve nåcionå e dvinant tchampion a 15 ans.
En 1998, il a minme erçû on diplome des mwins do Comitî Eternåcionå po s’ ferplai ey si esportivté.
Eto, dispu 1997, di tinzintins, i nos sôrtit on spectåke avou s’ fré eyet les frés Taloche, ey eto l’ umorisse Pire Theunis.
En 2014, il esteut lomé po l’ dijhinme côp « sportif di l’ anêye ». Il est cnoxhou come estant ene sakî ki voet voltî el espôrtifté. Eyet : a dayeur erçû eto l’ diplome do comitî eternåcionå do ferplai.
E 2019, Djan-Michel Saive a decidé di djoker ès cårire. Ès dierinne pårteye, c’ esteut el 9 di may conte l’ Estoele Basse Sambe a Oderguem.[2]
Palmaresse
candjî- tchampion d’ Urope
- 7 copes d’ Urope des Clubs (avou Tchålerwè)
- 21 tites di tchampion d’ Beldjike pa ekipe.
- ene victwere å Protoû
- deus openes do Katår
- 23 côps tchampion d’ Beldjike
- pårticipåcion a 7 djeus olimpikes, di 1988 a 2012.[3]
Il fwait målåjhey di mete roci totes les riscompinses, mins sacwantes meritnut d’ esse dinêyes. Spôrtif di l’ anêye, el merite espôrtif, vice tchampion d’ Urope, prumire plaece mondiåle durant 515 djoûs, vice tchampion do monde, dimorer dins les 12 prumîs uropeyins, cope d’ Urope des clubs tchampions, medaye di bronze å tchampionat do monde a Chiba eyet co ds ôtes medayes di bronze et d’ årdjint.[4]
Sourdants
candjî- ↑ Jean Goffart, Li Rantoele l° 65, bontins 2013.
- ↑ Jean Goffart, Li Rantoele l° 90, esté 2019.
- ↑ Jean Goffart, 2013, come ciddé pus hôt.
- ↑ Jean Goffart, 2019, come roci ådzeu.