Infinitif
L' infinitif, c' est ene cogne do viebe k' on trouve après èn aidant viebe, dirî ene divancete, ou tot seu dins des fråzes sins sudjet ou dins l' sintake lomêye «codjowant infinitif».
I pout esse sustantivé (tot fjhant on novea djivion ou nén).
C' est les cawetes di codjowaedje di l' infinitif ki permetnut di rindjî les viebes e sacwants trokes (les trokes da Hendschel e rfondou walon).
Dins bråmint des lingaedjes do Coûtchant walon, l' infinitif riprezinte li viebe dins les motîs.
Egzimpes d' eployaedje di l' infinitif
candjîdirî èn aidant viebe
candjî- Dji vôreu bén magnî
- Cwand i fårè-z eraler, nos erirans tertos
dirî ene divancete
candjî- Dj' a håsse di pixhî, såf vosse respet
tot seu, fôrmant ene troke sudjet
candjî- Mete mi doet dins ene sifwaite emantchure, nonna, saiss !
sustantivaedje nén motelrece
candjî- Loukîz a : «do» et a «å» dins l' Wiccionaire
- Å-z ôre les djins, ci sereut lu l' coupåbe.
emantchaedjes a pårt
candjî- Ci n' est nén lure ki l' solea fwait, c' est maker.
Sustantifs-viebes
candjî- Loukîz a : «sustantif viebe»
- dinner, soper, pårler
Codjowant infinitif
candjî- Loukîz a : «Codjowant infinitif»
- I lyi raetcha e vizaedje, pu prinde les djambes foû di s' cou.
Dins ene sintake vijhene, classike e francès, et des côps rprinjhe e walon, l' infinitif shût l' divancete «di».
- Et lu di djurer ki ç' n' esteut nén lu.
E walon, on pout eployî l' infinitif insi sins l' divancete «di»
- Et lu djurer ki ç' n' esteut nén lu.