Christian Fauconnier

Christian Fauconnier, c' est on scrijheu e walon do payis d' El Lovire .

Il a skepyî li 14 di fevrî 1954.

Riprins dins l' antolodjeye « 25 escrijheus des deus Inne ».

Ouve e walon

Il a scrît des powezeyes bén tournêyes, des côps arimêyes, pacô libes. Ele fourît-st eplaideyes dins l' Moxhon d' Ônea a l' kimince des anêyes 2000.

Ses tinmes colåds, c' esteut l' pôvurté eyet l' raecisse. Mins eto l' nateure, et l' vicaedje d' ådjourdu.

Sol l' tinme des abagants, i scrijha eto des tecses di prôze nén racontrece (a môde di biyets d' oumeur, mins la k' on sint ditrop on stîle ratourné do ‒ u tuzé e ‒ francès.

Il a ossu scrît des ptitès powezeyes po ls efants, «Les istweres da Popol et Caricole».

Avou s' bibioteke di scrijheus e walon, il a bén vnou a pont a Willy Burgeon cwand i fjheut ses rcwerances por lu trossî si « antolodjeye des deus Inne ».

Onk di ses bokets

El pitite plaece

Ç' n' est nén Tchicago;
C' est djusse ene pitite plaece
Avou des beas pårtchets plin d' fleurs
Eyet deus ptits bancs tot blancs

Etot pestelant å mitan des foyes,
El viye feme muznêye ene tchanson.
Tchanson des beas djoûs, i n a si lonmint
Por leye, el pitite plaece, c' est s' dierin ratrait do bouneur.

Adon, dispu k' ene binde di tigneus,
K' el seu plaijhi, c' est d' tot distrure,
A comincî a mastiner les pus fwebes,
El viye feme a pierdou ses dierins sondjes.

Ç' n' est nén Tchicago;
C' est djusse ene pitite plaece
Avou des laids pårtchets plin d' crouwås
Eyet deus ptits bancs tot dismourkinés.

Etot pestelant å mitan des foyes,
El viye feme muznêye ene tchanson.
Pindant k' so ses mashales
Cournut des rixhots d' tristesse.

K' est çk' elle est trisse, el pitite plaece
Eyou çki les bråvès djins
N' oiznut pus mete les pîs
Pa peu di s' fé mamborner.