Boune nute Maroye boune nute mi feye (sketch)
Boune nute, Maroye, boune nute mi feye (mwaisse sicrijhaedje: Bonne nutte Marôïe bonne nutte mi feille[1]), c' est l' incipite d' on vî tecse diyalocté e walon did diviè 1650.
Elle est rprinjhe sol limero 287 dins l' clasmint Piron des vîs scrîts e walon.
Eplaidaedjes candjî
C' est l' limero 5 do live «Dix pièces en vers sur les femmes et le mariage», eplaidî pa Jean Haust e 1941.
Mins divant çoula, il aveut stî eplaidî (dandjreus pa Ulysse Capitaine) dins l' BSLLW di 1868, mwaisse modêye ey ortografeye do 19inme sieke vizon-vizu.
Rititraedjes e francès candjî
Maurice Piron li lome «Querelle de ménage» (margaye divins l' manaedje).
Haust mete come tite: «Dialogue entre Crantche-e-cwèr et un pauvre homme» (diyaloke inte Crantche-e-coir ey on pôve ome). Pus lon, il atåvele k' on l' pôreut titrer «Une scène de ménage».
Tinme candjî
Les deus maryîs si lomnut «Piron» et «Maroye». Dins l' tite do copinaedje, li prumî est ossu lomé «baron» (sinse di l' ome d' ene feme), et li cmere est spotêye «Crantche-e-coir», ki s' pout comprinde k' elle est måle come on crantche u k' elle est mwinre, d' awè fwin, come ee djin k' a on dicweleye d'on magnant må.
L' ome rinteure sô, come c' est l' alaedje. Portant, il atôtche si feme pa des doûcès paroles :
- Boune nute, Maroye ! boune nute, mi feye !
- Cwand dji t’ rivoe, li coûr mi reye !
Li cmere l' atowe insi:
- K' el Grand Diåle ti rompe li cô !
Et lyi rprotchî d' esse on nawe ki n' fwait ki d' boere et d' foumer:
- (T' es-st) ene djin ki n’ firt ni côp ni make,
- Ki n’ fwait k’ boere et prinde del toubak.
A ç' moumint la, l' ôte si måvele, mins n' a nén l' tins di s' rediver, ca i lyi fåt rnåder. Adon, i dmande a s' feme di lyi aler cweri di l' aiwe di caenele po l' rimete. Mins Maroye ni vout nén et ratake a lyi sohaitî k' i mourt la:
L' ome adon li manceye d' el bate s' ele n' î va nén, mins leye dimane la stampêye:
- Dji n' ireu nén ene pixheye lon !
Adon arivèt les deus efants ki rclamèt a mindjî, ca i n' ont ni rciné ni sopé:
- Binamé pere, dnez m’ a magnî !
- Dj’ n’ a nén sopé! dji mour di fwim !
Mins l' pere, k' est ene miete rimetou, respond k' i n' a nén ene dresse a l' amagnî dins s' taxhe:
- O ! k’ a-dj’ èn årmå e m’ saetchea ?
Ey adon, si mete a flaxhî so les troes ôtes, ki l' traitèt d' moudreu.
