Blames et foumires (arimés)
Blames èt foumîres
Blames et foumires (Blames èt foumîres), c' est ene ramexhnêye d' arimés, sicrîts pa Léon Warnant, ey eplaideye e 1953.[1]
Sôre di powinme candjî
C' est des libes vers (sins rimaedje).
Tinmes candjî
Mågré ki l' nateure del Hesbaye est veyåve tot åd dilong des 40 pådjes, c' est purade on cåzaedje do scrijheu avou lu-minme.
- Après les longuès noerès pådjes,
- Vo t' la-st al blanke pådje do dimegne.
- Vo t' la-st e purete, å solo.
- Ôss les clokes ki sounèt-st a vepes ?
- Après les shijh pådjes totès scrîtes
- Vo t' la-st al pådje k' on pout rloukî,
- K' a les imådjes !
- Way ! t' el vas dire, ki dmwin n årè des ôtès pådjes
- Des longuès pådjes,
- Et k' t' årès må t' pougn a lzès scrire.
- Mins k' çou ki conte
- Sereut t' saveur
- Cwant t' serrès l' live,
- Ké novea live k' on t' aherrès…
- Et kénès pådjes ki t' î trouvrès…
- Et do sawè s' n årè on live !
Corwaitaedje candjî
(fr) da Maurice Piron, divins La vie wallonne 4/1954, p. 292-293.