Blames et foumires (arimés)

Blames èt foumîres

Blames et foumires (Blames èt foumîres), c' est ene ramexhnêye d' arimés, sicrîts pa Léon Warnant, ey eplaideye e 1953.

Sôre di powinme

C' est des libes vers (sins rimaedje).

Tinmes

Mågré ki l' nateure del Hesbaye est veyåve tot åd dilong des 40 pådjes, c' est purade on cåzaedje do scrijheu avou lu-minme.

Après les longuès noerès pådjes,

Vo t' la-st al blanke pådje do dimegne.

Vo t' la-st e purete, å solo.

Ôss les clokes ki sounèt-st a vepes ?

Après les shijh pådjes totès scrîtes

Vo t' la-st al pådje k' on pout rloukî,

K' a les imådjes !

Way ! t' el vas dire, ki dmwin n årè des ôtès pådjes

Des longuès pådjes,

Et k' t' årès må t' pougn a lzès scrire.

Mins k' çou ki conte

Sereut t' saveur

Cwant t' serrès l' live,

Ké novea live k' on t' aherrès…

Et kénès pådjes ki t' î trouvrès…

Et do sawè s' n årè on live !

Corwaitaedje

(fr) da Maurice Piron, divins La vie wallonne 4/1954, p. 292-293.