Li son ng, c' est l' minme son k' gn a å coron del cawete -ing inglesse.

Prononçaedje do son -ng (pa ene djin di Pont-dlé-Lignouveye

On l' prononce voltî come mot-brut po xhiner l' son d' ene clotche (ding dong).

E walon, on nel trouve ki dins les prononçaedjes coinrece do Payis d' Måmdey po les mots ki finixhèt pa ene voyale naziåle metous al fén d' ene fråze u d' ene fråzlete (avou ene pitite ahote padrî).

Il est rålmint noté e sistinme Feller.

I n' est nén rprins dins l' prononçaedje zero-cnoxheu do rfondou walon.

Sitindêye di ç' prononçaedje la

candjî

On l' pout ôre:

Egzimpe di scrijhaedje notant l' son ng

candjî
Jâ blâ pang!
Nokète d'Al'mang!
Pèté crôpîre!
I n' få ré dîre[1] (Djan Blanc pan / nukete d' Almand / petêye crompire / i n' fåt rén dire)

Foû do walon

candjî

On l' rescontere eto coinreçmint e gåmès (metans dins l' accint d' après Ratchcoû).

C' est onk des mwaisses sons des lingaedjes tîxhons (inglès, neyerlandès, almand, suwedwès…)

Sourdant

candjî
  1. Jean Dechamps, notant l' accint d' Djalhé, so Payis condruze