Pol discramiaedje des årtikes avou l' mot « Saladin », loukîz cial.

Saladin l' Aayoubî di s' vraiy no Sala ad-dîn Youssef a skepyî a Takrit e 1138 et mori a Damasse e 1193.

Mwaissès dnêyes

candjî

Il esteut Kurde di nexhance, mins cåzéve arabe.

E 1171, i divna zultan d' Edjipe ey e 1174 di Sireye.

I va rfé on grand impire so tot l' Moyén Levant et voleur retchessî les crustins do Rweyåme di Djeruzalem.

I lzî fota ene dobleure al batreye di Hattin, et rprinde Djeruzalem (1187).

Caractere di Saladin

candjî

Il est ricnoxhou pa tertos come foirt pardoneu, et ki veyeut evi di touwer des omes sins råjhon.

Après li prindaedje di Djeruzalem, il leya des foirt lådjès condicions ås crustins po cwiter l' veye.

I veyeut eto evi les ritchesses. A s' moirt, i n' aveut pus k' on dirham dins les caisses di l' estat, et rén dins ses taxhes.[1]

Sourdants

candjî
  1. Amin Maalouf “Les croejhådes waiteyes pa les Arabes”, Jean-Claude Lattès, 1983; p. 264 (edicion d' taxhe "J'ai lu")