Po des linwincieusès racsegnes sol mot "Notru-Dame del plovinete", alez s' vey sol Wiccionaire

Notru-Dame del Plouvinete u Notru-Dame di djulete u li Vizitåcion, c' est ene fiesse di l' Aviedje, ki s' passe å 2 d' djulete.

Pondeure del Vizitåcion, da Jacopo Pontormo
Totes les fiesses Notru-Dame

C' est po rmimbrer cwand k’ Mareye a stî vey si cuzene Babete.[1]

On l' lome del plovinete, pask' i gn a sovint ene fene plouve a ç' moumint la d' l' anêye.

Po sacwants, Notru-Dame del plovinete, c' est Notru-Dame des iviers (li 5 d' awousse).[2]

li Vizitåcion dins l' Evandjîle sint Luk

candjî
Mareye va vey Elizabete
39. Ces djoûs la, Mareye end ala abeye viè ene veye di so les tiers del Djudêye. 40 Ele intra el måjhon da Zacareye et djha bondjoû a Elizabete. 41. I s' fijha k' å moumint k' Elizabete oya l' bondjoû da Mareye, l' efant k' ele poirtéve fruzixha å dvins d' leye, et leye-minme fourit rimpleye do Sint-Esprit. 42. Ele s' esclama d' ene foite vwès : "Vos estoz beneye inte di totes les femes, et l' efant ki vs poirtez est beni. 43. Douvént ki l' mame di m' Signeur vegne adlé mi ? 44. Paski, cwand dj' a-st oyou vosse bondjoû, l' efant ki dj' poite a fruzi d' djoye å dvins mi-minme. 45. Ureuse estoz vs, vos k' a creyou, paski çou ki çou k' a stou dit del pårt do Signeur, s' acomplixhrè".
46. Adon Mareye dijha : "Mi åme tchante li Signeur, 47. Et m' cour est tot plin d' djoye a cåze do Bon Diu ki m' såve. 48. ca il a tapé ses ouys so s' siervante k' est si ptite. A conter d' ouy, les djins d' tos les tins vantront m' bouneur. 49. Li Ci k' a totes les foices a fwait por mi des merveyes, si no est sint. 50. Si amour va d' ene ådje a l' ôte, po les cis k' el crindèt. 51. Il a fwait sinti l' foice di s' bresse, il a tchessî les cis k' ont l' cour trop fir. 52. Il a fwait toumer les grands djus leus trônes, il a rlevé les ptits; 53. Ås cis k' ont fwin, il a dné tos les béns, et les ritches, i ls a revoyîs les mwins vudes. 54. Il a rlevé Israyel, si sierviteu, a cåze di s' mizericôre, 55. Come il aveut prometou a nos peres, a Abraham et a ses efants po todi.[3]

Sourdants & pî-notes

candjî
 
Commons
I gn a so les cmons Wikipedia des imådjes ou fitchîs son a vey avou l' Notru-Dame del plovinete .
  1. Georges Sfasie, Les fiesses Notru-Dame : li pona et l’ cova, Li Rantoele l° 51, erî-såjhon 2009.
  2. Motî da Stasse a «plovinète».
  3. ratourné pa Jean-Marie Lecomte, so l' Aberteke.