Lucienne Sarteau

Lucienne Sarteau, pus cnoxhowe so l' no d' pene di Fédora a skepyî li 20 di djun 1921 et mori a Astire e 2002.

diviè 1970

C' esteut ene sicrijheuse e walon di powinmes po ls efants et po les grands et di sovnances.

Ci fourit ene des prumirès cmeres a scrire e walon, e payis d' Tchålerwè, todi.

Elle est rprinjhe dins l' antolodjeye Fleurs diyalectåles.

Ouve pol walon

Ses scrijhaedjes sont todi foirt tinrûles, et toplin d' beas mots walons.

Ses prumîs arimés ont stî eplaidîs dins des ramexhnêyes, so l' tite: «Cour di mame eyet ptit tchot» et «Poûssire et sintimints».

Ses scrijhaedjes e proze, k' a rparexhou après plik plok dins l' Bourdon, fourît rashonnés dins «Racontaedjes et vicåreye d' ene viye matante».

Des anêyes d' astok, elle a eto stî li scrijheuse d' adresses al mwin et l' plakeuse di timbes pol rivuwe "El Bourdon". La eto, elle a rindou bon dvwer.

Si pa esteut houyeu, et s' loméve «Fedor», did la si no d' pene.

Egzimpe di boket

C' est l' dierin tecse k' elle a toirtchî.

Al naxhe

Mes pîs ont pestélé;

I n' ont nén rtrové l' voye.

Mes mwins ont cafougnî,

Mins ele n' ont rén sintou.

Mes ouys ont tant cachî

Portant n' ont rén veyou.

Mins m' pôve cour a wårdé

Tos les pus beas moumints

Di çou k' a stî l' bouneur

K' on matén, dj' a pierdou.