Li gros laid cani (floriconte)

Li gros laid cani, c' est on floriconte da Hans Christian Andersen.

Tinme

Ene cane covéve ses oûs, et les canis discloyît, apus k' onk, k' ele diva co ratinde deus troes djoûs por lu vni foû del schågne.

Mins l' cani ki skepia foû di cist oû la esteut si laid ki nouk nel vola aconter, el cinse. Eyet minmeli ctignî et l' kibouter todi-evoye. I finixha po voler evoye, et berlôrer dins les vevîs do cotoû.

A l' erî-såjhon, i veya pol prumî côp des cégnes ki revolént eviè les tchôds payis.

I passa l' ivier tot-z edurant co traze et traze histous. Mins å bontins, come il naivyive e-n on vevî, i rveya des cégnes. I vola s' aprepyî d' zels tot sondjant k' il alént touwer, paski lu, si laid, aveut oizou vni addé des si mådjestiveus oujheas. Mins on cårpea, ki vneut taper do pwin a ces cégnes la, criya a ses copleus : « Wai ! la, gn a on novea !!! »

Ratournaedjes e walon

Il a stî rmetou e rfondou walon pa Lorint Hendschel e 2001 (dins l' ramexhnêye Troes fåves da H.C. Andersen).

Il a stî eto translaté pa På-Hinri Thomsin po l' live d' imådjes Contes did dinltins, mins dizo ene racourteye modêye, ey avou l' accint d' après Lidje. Ci scrijhaedje la a stî rprind dins l' live Les fåves di Lafontinne et les pus beas floricontes di noste efance (2018, ISBN 978-2-87351-350-4).