Tawoyisse

Li tawoyisse u dawoyisse, c' est ene rilidjon ey ene filozofeye, sikepieye do scolaedje da Lao Tseu.

Onk des tuzaedjes da Lao-Tseu e-n imådje

Li tawoyisse est shuvou pa 20 miyons d' djins, aprume el Chine.

Mwaissès idêyes

Å ddins vos avoz les idêyes di "Voye" et di "Viertu", l' atuze do "nén-fé" (li Wou-wey) et l' eralaedje e-n erî (li Fou).

Dins les cis k' ont vnou après Lao-Tseu et voleur daler pus lon dins ses idêyes, vos trovez Martin Heidegger.

L' tawo, c' est l' essince di tos les cayets, l' oridjene del vikereye et minme li sourdant di dvant l' creyåcion. Si manire di dire, c' est d' esse. Li tawo est dins l' nateure. Po esse dins l' tawo, i fåt esse dins l' nateure.

Li tawo ascovere li Cir, poite li Daegne, si stind ås cwate coines, s' alårdjit ås ût pôles. D' ene hôteur a n' nén avinde, d' ene parfondeur a n' nén djonde, i rabresse li Cir et l' Daegne et s' dene dins l' « sins pont d' fôme ».

Li « Wou-wey » (« nén-fé ») vout k' i n' fåye rén fé dpus ki n' faut, pont d' carcul po ènonder on ake. Li «djusse assez po viker påjhûle et dins l' årmonreye» doet esse li londje po moenner s' vicåreye.

Li « Fou », c' est l' ralaedje e-n erî. C' est raler å sourdant d' tot.

Coxhes

Il a deus coxhes : l' filozofike (Tawo-chia), d' après les scrijhaedjes (Tao-tö-king) da Lao Tseu et Zhuang zi, et l' rilidjeuse (Tao-chiao) ki cwirt li moyén d' ariver a n' nén mori.

Hårdêye difoûtrinne

Li Tao-ti-king e walon ey e-n imådjes (sol waibe des Rabulèts).