Adoråcions

Les priyires u adoråcions, c' est ene abitude rilidjeuse di l' Eglijhe Catolike. Les curés d' ene cénkinne di pårotches si rashonnut dins on viyaedje, al minme date tos ls ans.

Divins ene diyoceze, tchaeke pårotche a si djoû da ley, po fé l' adoråcion; di sôre k' avår l' anêye li Sint-Sacramint est espoizé tot l' timp.

A l' eglijhe, el Sint-Sacramint dimore espoizé tote li djournêye, et al avesprêye on fwait l' benixhaedje.

Les djins vont priyî ene eure a l' eglijhe. Gn a èn aeura, metou a l' aberteke, po tchaeke famile aler adorer l' Sint-Sacramint. On s' adjenixhe a deus djnos, pu aler sol tcheyire.

A nonne (ou èn ôte djoû) les djins, ou seulmint les curés et leus aidants, si rapoulnut co on côp po magnî eshonne et rashonner des cwårs. C' est l' dinner del adoråcion. On djheut k' c' esteut leu dicåce, a zels.

Cisse pratike dimore todi so pîs.

Les "Priyires" (adoråcions) sont diferinnes des priyires del djournêye, k' on dit tos les djoûs.